Aanschouwt mij, hier en daar;

die bende Casselkoeien;

die, louter bruin van haar,

als zooveel blommen bloeien,

in ‘t gers en in de zon, die, zinkend henentiet:

die, rood, het roode veld vol roode vonken giet
(Guido Gezelle)
​

Bij Daniel Peck zijn de rode runderen al generaties lang kind aan huis. Ze hebben er het goed. Ze lopen zoveel mogelijk buiten. In de stal zal je geen roosters zien. De dieren staan op stro. En dat heeft zo zijn voordelen: een strohok zorgt voor minder stress en geeft veel meer lig- en loopcomfort. Ook het afkalven gaat er ook een stuk natuurlijker.

   De melk van mijn West-Vlaamse koeien is anders dan anders. Iets vettiger, veel smaakvoller. Anders dan bij de 'robot-boeren', lopen mijn koeien zoveel als kan in de weide en eten mals vers gras. Soms is dat natter, soms wat droger. Ook een hap onkruid zoals klaver mag daar best tussen zitten: dat zorgt allemaal voor een eigen en unieke smaak. Precies die afwisseling geeft mijn melk en onze bereidingen hun hoogwaardig, typisch en ietwat 'vetter' karakter. Ook daarom zit er een altijd een lichte variatie in doorheen het hele seizoen. Een koe die van het eerste, prille gras eet, geeft andere melk dan op het einde van de zomer